Sassifrago(-en-paumo)
Saxifraga paniculata
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage en panicules.
Descripcioun :Aquesto sassifrago èi pulèu coumuno en mountagno ounte fai de coulounìo de rousetto larjo de 15 à 50 mm. Li fueio basalo soun espatulado, larjo de 5 à 7 mm, duro, verdalo, dentado e bourdado de blanc (cauquié). L'enflourejado es en paumo (paniculo) laco emé de flour blanco e de petalo de 5 à 8 mm.
Usanço :La sassifrago-en-paumo se bouto dins li "jardin de roucaio" mounte fai mirando emé si rouseto verdalo.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 8 à 13 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 2800 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Baus
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Saxifraga paniculata Mill., 1768
Cascavèu(-blanc)
Reseda alba subsp. alba
Resedaceae
Autre noum : Reseda.
Nom en français : Réséda blanc.
Descripcioun :Lou cascavèu-blanc de la subsp. alba, es un grando planto raro au nostre. Trachis dins quàuquis endré proche d'oustau. Se recounèis à si lònguis enflourejado blanco e à si fru en cascavèu. La subsp. hookeri, pu pichoto, trachis dins la sablo en ribo de mar e èi mai coumuno. Regardas tambèn li àutri cascavèu pèr pas s'engana. Coumpara emé la subsp. hookeri.
Usanço :Se dis que li grè manjon li jòuini fueio coume liume.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Reseda
Famiho : Resedaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Sablo cauquiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Reseda alba subsp. alba L., 1753